Budowa werandy

W pierwszej kolejności należy ustalić gdzie i w jaki sposób ma być postawiona weranda. Wymierzyć długość i szerokość pod planowane zadaszenie oraz miejsca rozmieszczenia słupów nośnych. Pracę należy rozpocząć od wykonania poglądowego szkicu, a następnie ustalić dokładnie jakie materiały i o jakich wymiarach będą potrzebne. Po ustaleniu miejsca usytuowania werandy należy przy pomocy sznurka wyznaczyć dokładne pozycje.

 

W przypadku montażu werandy przy ścianie budynku, należy zaplanować dach pod kątem co najmniej 5 stopni. Odpowiada to mniej więcej 10 do 12 cm spadku na każdy metr bieżący. Jeżeli przewidywane są silne opady śniegu zimą, korzystniejsze będzie jeszcze większe nachylenie. W przypadku płaskiego dachu, należy zastosować pas nadrynnowy z rynną i rurę spustową na krawędzi.

Wyznaczając miejsca pod słupy, linie należy kreślić po zewnętrznej stronie sznurka. Słupy nośne powinny być rozmieszczone co 2 – 3 metry i stawiane na środku płytki podłogowej, aby uniknąć osiadania. Na wspomnianych słupach nośnych opierają się poziome belki poprzeczne, do których z kolei mocowane są poprzeczki. Montaż dachu łatwiej jest wykonać we dwie osoby.

Zamocowana do ściany belka podtrzymuje dźwigary.
Wspomniana belka ścienna ma taką samą grubość jak dźwigary.
Ustalić wysokość, na jakiej ma być zamocowana belka ścienna. Uwzględnić spadek co najmniej 10 do 13 cm na metr. W naszym przypadku przyjmiemy 10 x 4 cm = 40 cm. Minimalna wysokość w przedniej części, umożliwiająca swobodne poruszanie się w pozycji stojącej, powinna wynosić co najmniej 2,20 metra.

Najpierw należy nawiercić otwory w belce ściennej. Przytrzymać belkę przy ścianie i wyznaczyć linię przechodzącą przez środek cegieł albo przez spoinę między cegłami. Spoinę między rzędami cegieł można traktować jako prowadnicę przy mocowaniu belki, aby wizualnie znajdowała się ona w poziomie.
Nawiercić otwory pod kołki rozporowe i przy użyciu poziomicy sprawdzić, czy belka ścienna jest wypoziomowana. Łączenie jest w miejscu belki środkowej.
 

Kołki szybkiego montażu składają się ze stalowego gwoździa lub specjalnego wkrętu, które są osadzane w kołku za pomocą uderzeń młotka. Ten sposób montażu jest dużo szybszy od tradycyjnych wkrętów i idealnie nadaje się do montażu belki ściennej. Po wbiciu młotkiem, wkręt można jeszcze dokręcić śrubokrętem.

 

Jeżeli nie chcemy ciąć płyt chodnikowych lub bruku, albo gdy nie dysponujemy odpowiednimi do tego celu narzędziami, dobrym rozwiązaniem są przykręcane podstawy. Po prostu przykręca się je do płyt chodnikowych lub bruku i w nich osadza słupy. Należy upewnić się, że słupy są ustawione w pionie i prawidłowo wyrównane, sprawdzając to za pomocą poziomicy lub pionu.

Centralny słup umieszczony jest w środku, zgodnie ze znacznikami. Przeciągnąć sznurek pomiędzy dwoma słupami końcowymi i upewnić się, że górne krawędzie wszystkich słupów są prawidłowo wyrównane.

Od góry, na 3 słupach nośnych mocowana jest belka o takich samych wymiarach jak belka ścienna. W celu zapewnienia właściwej stabilności dachu, słupy nośne zaopatrzono w dodatkowe ukośne podpory o odpowiedniej długości mocowane na wkręty. Również w tym przypadku istotne jest, aby nawiercić otwory pod wkręty.

 

Po zamocowaniu belki czołowej i upewnieniu się, że jest właściwie wypoziomowana, można przystąpić do mocowania belek dachowych do dźwigarów. I znowu należy koniecznie stosować wkręty o właściwym rozmiarze. Do dźwigarów należy przymocować 7 belek poprzecznych w 1­metrowych odstępach między nimi. Po zakończeniu tego etapu wystarczy już tylko wykończyć dach drewnianymi panelami, blachą profilowaną lub przezroczystymi panelami z poliwęglanu.

Blacha jest łatwa w montażu, a profilowania zwiększają jej wytrzymałość. Stosując do mocowania wkręty z gumowymi pierścieniami, można uzyskać wodoszczelną powierzchnię dachu werandy. Arkusze powinny na siebie zachodzić na zakładkę, aby zapewnić wodoszczelność dachu. Należy pamiętać o rękawicach roboczych ze względu na ostre krawędzie blachy. Przy ścianie można zastosować profil ząbkowany o takim samym kształcie co blacha na dachu, którego górną krawędź należy dodatkowo uszczelnić, aby zapewnić wodoszczelne połączenie ze ścianą.

Gdy zależy nam na przezroczystym dachu, dobrym rozwiązaniem są przezroczyste, 16­milimetrowe płyty z poliwęglanu. Są one wytrzymałe i łatwe w montażu. Łatwo również je uszczelnić za pomocą dopasowanych kolorystycznie profili krawędziowych. Natomiast w przypadku górnej krawędzi przy ścianie można zastosować profile aluminiowe. Szczelinę między ścianą a górną krawędzią profilu należy wypełnić silikonem. Przed nałożeniem silikonu trzeba odtłuścić całą krawędź. Innym rozwiązaniem jest zastosowanie grubej taśmy uszczelniającej lub podwójnej taśmy gumowej mocowanej na kołki rozporowe i wkręty.

W przypadku osadzania słupów nośnych w ziemi, pracę należy rozpocząć w wyznaczonym miejscu od słupa narożnego. Za pomocą wąskiego szpadla lub wiertnicy glebowej wykopać wąski dół o głębokości od 60 do 80 cm. Aby słupy były solidnie osadzone, należy dokopać się do gruntu nośnego. Przed przystąpieniem do osadzania słupów dobrze jest najpierw zwilżyć ziemię, co ułatwi wykonanie otworów.

W celu zabezpieczenia drewna przed butwieniem, dolne części słupów nośnych można pokryć bitumem lub pokostem.

Wzdłuż linii środkowej wyznaczonej przez paliki osadzić na tej samej wysokości 3 słup nośne w odpowiadających im dołach. Osadzać słupy w ziemi pobijając je delikatnie młotem kowalskim, do momentu aż ich górne krawędzie znajdą się na właściwej wysokości. W trakcie pobijania stale należy kontrolować, czy słupy znajdują się nadal w pionie. Podczas pracy należy koniecznie używać rękawic ochronnych, aby zabezpieczyć ręce przed drzazgami.

Doły zalać betonem. Ilość potrzebnego betonu zależy od liczby słupów nośnych. Należy użyć mieszaniny 1 kg piasku gruboziarnistego, 1 kg żwiru i 0,5 kg cementu. Do dołów można również wsypać zaprawę szybkoschnącą z worków, a następnie dolać wody. Należy upewnić się, że słupy są ustawione w pionie i w jednej linii, sprawdzając to za pomocą poziomicy lub pionu. Na koniec osadzić słupy solidnie w ziemi pobijając je rękojeścią młota kowalskiego.