Izolacja poddasza

Ważnym czynnikiem jest dobór właściwego materiału izolacyjnego i jego grubości. Im grubszy materiał tym lepsza izolacja. Podwojenie grubości warstwy izolacyjnej nie oznacza jednak dwukrotnego zwiększenia skuteczności izolacji cieplnej. Aby zapobiec wewnętrznej kondensacji pary wodnej, izolacja powinna być położona w formie szczelnej warstwy bez dostępu powietrza. Materiał izolacyjny jest zwykle zaopatrzony w szczelną dla powietrza i pary wodnej warstwę. Należy pamiętać, aby zawsze stosować możliwie największą szerokość rolki w celu zminimalizowania liczby łączeń.
Omówimy tu cztery rodzaje izolacji dachu:
• płyty izolacyjne z włóka szklanego z folią paroszczelną
• termoizolacja w rolkach
• wełna mineralna
• płyty ze styropianu

Teraz wyjaśnimy, w jaki sposób można wykończyć wewnętrzną powierzchnię dachu na poddaszu oraz jak zaizolować strop.

Najpierw należy zmierzyć szerokość pomiędzy krokwiami. Następnie dociąć materiał izolacyjny z uwzględnieniem dodatkowego zapasu o szerokości 1 lub 2 cm. Dzięki temu materiał izolacyjny nie będzie się przesuwał pomiędzy krokwiami. Materiał izolacyjny należy przenosić i ciąć w rękawicach i w masce przeciwpyłowej. Ściśnięcie materiału za pomocą drewnianego lub aluminiowego profilu o prostej krawędzi ułatwi jego cięcie.

Należy upewnić się, że na łączeniach płyt izolacyjnych nie ma szczelin, przez które mogłyby przedostawać się powietrze. Po zaizolowaniu całej powierzchni dachu, można przystąpić do mocowania folii paroizolacyjnej, zaczynając od góry i kierując się ku dołowi. Pasy folii mocuje się do krokwi zszywkami z uwzględnieniem 10-centymetrowej zakładki, którą można następnie zabezpieczyć paskami taśmy izolacyjnej w celu zapewnienia szczelności.

Pracę należy rozpocząć w narożniku. Materiał rozwijać pomiędzy krokwiami zaczynając od góry i kierując się ku dołowi. Upewnić się, że folia paroizolacyjna jest mocno naciągnięta. Zakładki na krawędziach przymocować zszywkami w 10-centymetrowych odstępach , używając do tego zszywacza elektrycznego. Przed przymocowaniem dolnej części odciąć nadmiar materiału. Materiał izolacyjny należy przenosić i ciąć w rękawicach i w masce przeciwpyłowej. Następnie dokładnie docisnąć izolację i przymocować ją zszywkami do krokwi. W miejscach łączenia zakładek na krawędziach przykleić taśmę klejącą, aby zapewnić szczelność. Taśmą można również zakleić ewentualne przedarcia w materiale.

Najczęściej stosowanym materiałem do izolacji poddaszy jest wełna mineralna w postaci rolek lub płyt. Szerokość izolacji powinna być nieco większa niż odległość między krokwiami. Uniemożliwi to przesuwanie się materiału izolacyjnego między nimi. Wełnę mineralną można z łatwością ciąć nożem kuchennym. Materiał izolacyjny należy zawsze przenosić i ciąć w rękawicach i w masce przeciwpyłowej. Prosty drewniany lub aluminiowy profil ułatwi cięcie i zagwarantuje elegancki wygląd krawędzi.

Jeżeli krokwie są proste i płaskie, wówczas można stosować płyty izolacyjne z poliuretanu, styropianu lub wełny mineralnej. W takim wypadku wskazane jest stosowanie paneli z podkładem z płyty w celu zmniejszenia ryzyka pożaru oraz odkształcenia paneli.
Płyty mocować w układzie „na cegiełkę”, aby uniknąć ciągłych łączeń. Przy takim układzie można uzyskać lepszą szczelność i równiejszą powierzchnię. Do przycinania płyt do odpowiednich rozmiarów można skorzystać z piły z drobnymi zębami lub wrzynarki. Płyty najlepiej mocować w dwie osoby, ponieważ są one dość duże i łatwo mogą się złamać. Do mocowania używać wkrętów z dużymi podkładkami osadzanymi w 25-centymetrowych odstępach przy użyciu wiertarki elektrycznej lub wkrętarki.

Zaizolowany dach można od wewnątrz wykończyć płytami kartonowo-gipsowymi lub innego rodzaju materiałem wykończeniowym. W przypadku płyt kartonowo-gipsowych należy najpierw przymocować drewniane łaty w poprzek krokwi, aby utworzyć solidny szkielet, do którego można z łatwością przymocować płyty kartonowo-gipsowe. Płyty te mocuje się do drewnianych łat za pomocą wkrętów samogwintujących. Aby nie uszkodzić płyty kartonowo-gipsowej, wskazane jest używanie wiertarki lub wkrętarki zaopatrzonej w adapter do płyt kartonowo-gipsowych.

Jeżeli nie ma schodów prowadzących na poddasze, można po prostu zaizolować strop. Izolacja sprawdza się najlepiej na płaskiej powierzchni. Układając płyty, należy je dokładnie dopasować do siebie. Aby możliwie jak najlepiej uszczelnić podłogę, najpierw należy zastosować folię izolacyjną. Jeżeli podłoga na poddaszu ma lekką konstrukcję, zwłaszcza gdy bezpośrednio pod spodem znajduje się słabo wentylowana łazienka, należy zastosować folię paroizolacyjną.
Panele lub płyty izolacyjne, docięte z pewnym zapasem w stosunku do odległości między belkami, należy starannie dociskać. W przypadku termoizolacji w rolkach, szerokość należy dobrać w taki sposób, aby umożliwić przymocowanie poszczególnych pasów izolacji z boków belek. Materiał powinien być dobrze naciągnięty, bez szczelin lub fałd. Izolacji między belkami nie trzeba przykrywać folią. Jeżeli poddasze ma być dostępne, na legarach można ułożyć sztywne płyty mocowane do nich od góry.